نامت بلند است؛
چونان پیشانیت که خود، معراج آفتاب است و رویشگاه ماه.آراسته به هزار ستاره روشن و روحت، اقیانوسی که تلاطم و سکوت، بیقراری و آرامش و خشم و لبخند را به هم آمیخته، در خویش گرد آورده است.تو را چنان که باید نمیشناسم؛نه من، که هیچ کس را یارای شناخت کاملت نیست؛.........
